Vinkeveen - De wedstrijd van Dames Atalante 1 gesponsord door Krijn Verbruggen en Haaxman Lichtreclame, stond in het teken van het afscheid van Jolanda Schockman. Na 15 jaar bij volleybalvereniging Atalante te hebben gespeeld, gaat zij begin januari verhuizen naar Brabant. Via de C, B, A jeugd, dames 4 en 2 eindigde ze in dames 1. Naast het spelen heeft ze in diverse commissies en besturen gezeten. De vereniging is haar hiervoor bijzonder dankbaar. Om het afscheid meer luister bij te zetten hadden de dames een speciaal eenmalig tenue gemaakt. Het inspelen gebeurde met een mooie roze polo, door eenmalige sponsoring van Jeroc2000 relatiegeschenken, met de opdruk JO/06.
In het volleybal is het passen een van de moeilijkste elementen en bovendien het belangrijkste. Het moeilijkste omdat enerzijds de techniek speciale aandachten vereist en anderzijds de mentale aspecten. Wie wint het, de serveerder of de passer? Het belangrijkste aan het passen is dat het de basis is voor het verdere verloop van het spel.
Immers met het passen begint het spel. Tot slot moet de libero (de hoofdpasser) de verdediging organiseren. Zij bepaalt, gaan we allen een stap naar voren, naar achteren, pass ik alleen of moet er iemand bij etc.
Dit bovenstaande over passen heeft betrekking op Jolanda. De afgelopen anderhalf jaar heeft zij de rol van libero op zich genomen. Als coach was ik hier erg gelukkig mee. Door haar stabiele en goede optreden als libero maakte zij het coachen voor mij een stuk gemakkelijker. Ik hoefde aan dit punt geen aandacht meer te besteden, Jolanda bedankt.

Terug naar de wedstrijd. Vanavond moest er gespeeld worden tegen het Amsterdamse US D3. Deze ploeg was nieuw in de competitie dus we wisten niet hoe zij speelden.
Alleen de stand gaf enige informatie. De Amsterdamse dames stonden in de middenmoot. Met het vertrouwde basisteam werd begonnen . In een mum van tijd liepen de Atalante dames uit naar een 7-1 voorsprong. Met goede en uitgekiende aanvallen werd er makkelijk gescoord. De juiste tegenstander werd uitzocht waarop we de punten konden maken. Geconcentreerd wisten wij de set te winnen met 25-19.

Met een ongewijzigde samenstelling begonnen we met de tweede set. De tegenstander had een nieuwe middenaanvalster ingebracht die erg groot was. Zij was in staat om een aantal punten te maken. Door een iets andere wijze van opstellen kregen we vat op de aanvallen en kon er gebouwd worden aan de eigen aanval. Achteraf ging de set eenvoudig naar ons toe met 25-14.

De derde set toch altijd lastig. Zeker als je de eerste twee set hebt gewonnen, is het moeilijk om het niveau te handhaven. Dit ging ons goed af. We hielden het tempo hoog en probeerden zo snel mogelijk te scoren. Lange rally´s zijn niet goed voor ons dus moesten de punten direct gescoord worden. Met goede services en een aantal harde aanvallen door het midden ging de set naar ons toe met 25-13.

Dan de vierde set. Wat voor de derde set geldt, concentratie en niveau vasthouden, geldt zeker voor de vierde. Immers de wedstrijd is al gewonnen. Nog een factor die meespeelde waren de zenuwen. In de vierde set moest er ook nog een publiekswissel voor Jolanda plaatsvinden. Met de scheidrechter en de tegenstander was dit besproken dat zij aan het einde van de vierde set gewisseld zou worden. Een praktisch probleem hierbij was dat de libero eigenlijk de hele wedstrijd wordt gewisseld. De libero mag namelijk ingezet worden voor elke achterspeler. Zodra de gewisselde achterspeler weer aan het net moet, wordt de libero er weer uit gehaald.
Voor een goed verloop van deze wissel moesten we een goede voorsprong hebben. Bij een stand van 7-3 in ons voordeel moest Irma Schouten serveren. Nu weten we dat ze dit goed kan, maar zo goed. Een service, een ace, een punt. Een service, een kill-block, een punt. Een service, een uitbal, een punt. Een service, een ace, een punt . Een service, een punt. Een service etc.
In nog geen tien minuten serveerde ze ons naar een 17-3 voorsprong. De publiekswissel liep geen gevaar. Op een stand van 20-6 kreeg Jolanda haar verdiende publiekswissel. Het spel werd stil gelegd en de bloemen en het cadeau werd overhandigd. Op het veld naast ons werd door scheidrechter en vader Ton een verplichte time out opgelegd. Dit gaf heren 2 de mogelijkheid om haar ook te bedanken. Nadat de toejuichingen waren afgelopen moest de wedstrijd worden uitgespeeld. In alle commotie zag Carin kans gewoon weer in het veld te gaan staan, terwijl dit helemaal niet mocht. Het punt werd gespeeld en daarna nam Marleen weer haar eigen positie over van Carin. Deze verwisseling had verder geen consequenties en de vierde set werd gewonnen.

Komende dinsdag staat er nog een inhaalwedstrijd voor de dames op het programma. Bij winst gaan de dames als nummer 1 de winterstop in. Een mooi moment om te stoppen. Ondanks alle winstpartijen hebben we aan het vertrek van Jolanda een verlies. We kijken echter terug op mooie seizoenen en wensen haar veel succes toe bij haar verdere volleybalcarrière bij het Brabantse Triade.
JO bedankt.