H2 moest tegen de hekkensluiter van de poule (FHC) aantreden. Dit was woensdag in de Spaarnehal. Iedereen dacht dit wordt een puntenkans, goed getraind, alles goed. Alle neuzen dezelfde richting op. Iedereen had de avond daarvoor zijn hart gelucht in de "het rondje langs de teams" bespreking. Wat kon er fout gaan?


Dat bleek al vrij snel. Vader Abraham besteeg de stoel en zou ons fluiten. Dus in eerste instantie stonden we al te wachten op Yolante, maar helaas die kwam niet om te tellen. Niet getreurd, heren 2 telt gewoon de uitwedstrijden ook, zo zijn we wel. De wedstrijd ging van start, met een gedegen ploeg. De ploeg die het zonder Erik Verbruggen moet doen, omdat zijn kunde nu door Heren 1 moet worden gebruikt. Maar toch een goede ploeg, met gemotiveerde mensen, een soort van vrienden zelfs.

Eerste set makkie, lekker shalalali shalalala, 15-25. Tweede set, toch de verwachting hebbende dat Yolante nog komt, komt er een man van FHC, die in de verste verte niet op Yolante lijkt opdagen, en gaat zich bemoeien met de telling. Rick die op dat moment de telling deed, is keurig in dat soort zaken: als hij het beter kan, ja dan moet hij het DOEN! Na de overdracht van het scorebord, bleek er een last en een set van ons afgevallen te zijn: 25-22. Stand 1-1 in sets.

Pierre blijft op de stoel zitten en fluit een prettige wedstrijd en was geen moment in paniek. Bij heren 2 wel, Ton terug van zijn herstel vakantie, brengt het oude spel mee, de rest van het team gegroeid in de tussentijd door 486 wedstrijden te spelen, is dit niet meer gewend. Er breekt dus onrust uit, of zelfs wel een beetje paniek. Deze set verliezen we ook, 25-21. Het zal toch niet dat...... Dat kan toch niet.... en inderdaad dit kon ook zo niet verder. De speler/coach Erik kreeg veel schalkse blikken te verduren van de teller, dus was het liefde op het eerste gezicht, tja dat overkomt je ook als je achter staat.

Nu de vierde set, hard werken, en weer orde in de chaos. Chaos, deels gecreëerd door diezelfde Erik: Bob op een positie zetten die hij niet wil. Maar altijd coole Bob speelt gewoon zijn partij. En rust en vrede dus in deze vierde set, resultaat: winst 21-25.

Stand 2-2, tja dan moet er een 5de set gespeeld worden. En dan strekt Atalante de rug, steekt de handen uit de mouwen, pakt de koe bij de horens, en wint gewoon met gemak de 5de set: 9-15.

En Pierre, wie heeft er nu gewonnen? Tja ik weet het niet, het is zo moeilijk.
Ja dan moet ik terug naar de jury om hen te laten beslissen.
OK zegt Pierre, Atalante heeft gewonnen. Pure paniek, maar wel 2-3 winst voor Rabobank Heren 2.