Op een woensdagavond om 18:00 verzamelen bij De Boei en met twee auto’s richting de Beynes in Haarlem. Met al heel wat jaren volleybalervaring kun je de weg daar naar toe dromen, dat was eigenlijk al de eerste verkeerde te makkelijke aanname van die avond. Ben je namelijk jong en vrij nieuw in de seniorencompetitie en word je door de tomtom ivm de spitsdrukte via een alternatieve route gestuurd, door hartje Amsterdam, dan kan dat best anders uit pakken dan vooraf gedacht. En wat meer tijd nemen dan gepland. Auto 1 was zo tegen 19:00 in de Beynes, een SMS vertelde dat auto 2 nog bij CS Amsterdam zat....



Alle acties-truken-maatregelen werden uit de kast gehaald om een reglementair puntenverlies te voorkomen door het niet op tijd volledig opdagen. De dames van Spaarnestad waren gelukkig sympathiek en ook de scheids en andere coach hadden begrip en coulance. Het formulier werd via mobiel contact met aanvoerder Mariska ingevuld. De aanwezige vijf moesten snel zorgen dat zij in ieder geval speelklaar waren. Onder het inlopen (op sokken omdat de sporttas in de andere auto was) werd de kennis van het wedstrijdreglement doorgenomen. Mocht je nog wel starten met 5 m/v? En mag een zesde man dan zomaar instappen indien binnen? Mag je wel spelen zonder geel shirts? Een boete zou er zeker komen, de nieuwe regio had immers al laten zien via een uitgebreide factuur dat ze daar fanatiek op zijn. Hoe lang heb je tussen het verlies van een eerste set doordat je reglementair niet compleet bent en de start van een tweede set met een compleet team? Mooie vragen voor een nieuwe ‘Ik hou van Holland/Atalante’ quiz.. De tos werd vast gedaan, kaarten nog even niet gecontroleerd, gele shirts nog even niet aan, een zoveelste blik naar de deur… verzocht werd wel vast te gaan inslaan… En ja! Daar waren de andere 3, net iets voor half 8. Snel omkleden, 2 ballen mee inslaan, ondertussen kaarten laten controleren.. gele shirts aan.. met z’n allen in-serveren en starten.

Enorm rommelig was de eerste set. Niet verwonderlijk natuurlijk. Maar het duurde ook nog eens even voordat er een beetje lijn in het spel kwam. Initiatief, pit en zekerheid waren zoek en bleven zoek. Het vaste pass werk was stukken minder dan anders, de aanval miste scherpheid en veel ballen suisden uit of werden te makkelijk zachtjes in het veilige midden gespeeld. De service van de jonge Haarlemse dames was best pittig strak, anders dan de meer lobbige service ballen waar de meiden wel weg mee weten. Pas toen Spaarnestad eerder de 20 bereikte, ging de Creavorm ploeg echt om de punten spelen. Inge scoorde flink wat punten maar in feite was het Mariska die ondanks de veel te veel goed bedoelde aanwijzingen (en dat op een voor haar ongebruikelijke middenplek), toch het hoofd koel wist te houden en de laatste 4 punten op rij scoorde door strakke plaatsballen afwisselend in beide hoeken. 25-23 winst. (pfff)

In set twee bleven de geroutineerde ouwelui staan, Lisa en Xuee kwamen in het veld voor Jaimie en Nivja. De eerste service beurt zette een mooie voorsprong van zo’n 6 punten neer, dat is toch prettiger ballen dan andersom. Het werd minder gespannen en er werd actiever gereageerd. Lisa wist op het midden gelijk punten te maken, Xuee verdeelt liever maar blijft verbazen met een haar lucratieve aanval en de service van Denise was prettig steady. 25-15.

De derde set was weer anders. Eerst voor, daarna ingehaald en die achterstand werd maar moeizaam ingelopen, soms langs zij.. De service beurten van de Haarlemse dames waren erg goed, passes ketsten weg, een aantal keren zelfs harde aces om de oren. Het team werd weer onrustig, ballen werden door verkeerde spelers gepakt, het eigen geloof en de positiviteit zakten weg waardoor nog meer foutjes werden gemaakt. Twee time-outs en een wissel konden het tij niet keren, 20-25 verlies. Even uit het veld geslagen werd de draad in het vierde bedrijf weer opgepakt. Met goed team work lieten de dames zien wat ze ook waard kunnen zijn: 25-11 winst.

Routine is lang niet alles. Het overbrengen van inzichten over praktische zaken, technieken en tactisch positiespel is een vak apart en gaat niet over een dag ijs. Om zover te komen moet je meters maken, veel trainen, veel wedstrijden spelen, goeie inzet hebben maar ook fouten maken en ervan leren. Er is flink geleerd deze wedstrijd, door allemaal. Afijn, nog steeds één puntje voor op D5, de afstand met de nummer 1 is vergroot naar 7 punten.