Maandagavond 23 januari toog de tweede Haaxman ploeg na twee weken wederom naar de Beyneshal in Haarlem voor een treffen met Spaarnestad D4 de nummer 6 in de poule. Deze keer flink haasten om tegen half 8 speelklaar te zijn, gelukkig geen gesjeesde scheids en tegenstander die je humeurig en al trommelend met de vingers opwachten, nee we kregen fijn de tijd om warm te draaien in de niet al te warme sporthal.



Setje een begon met de 6 die nagenoeg het eerst binnen waren: 3x Wilnis, 1x Waverveen, 1x Kudelstaart en 1x Amsterdam beten het spits af. Uit de eerste wedstrijd was nog bekend dat de Haarlemse middenaanvallers flink groot waren, vooral de Atalante buitenkanten hadden toen punten gescoord en verder was er in de Spaarnstadse verdediging lucratieve eer te behalen. Zoals gemeld in verslagen van eerdere partijen willen we dat toch altijd eerst even zelf rustig aanzien en zo aftastend beginnen we meestal niet flitsend. De meeste onderdelen gingen van meet af aan wel netjes, pass en verdeling en ook service draaiden prima. Toch werd juist die derde bal wat lijzig of onbehouwen afgemaakt soms. Veel van die spetters vlogen buiten de lijnen maar gaandeweg en op advies van coachduo Aalsmeer/Mijdrecht werd dat toch beter. Dat ‘gaandeweg’ bijlopen kwam helaas te laat, 25-18 verlies. Kansen werden echter gezien en zo werd set twee begonnen. Alert reageren was het key woord en dat ging vanaf meet 2 gewoon lekker. Er ontstond zelfs een aardige voorsprong, de aanval scoorde lekker op de buitenkant, door het midden en ook op de rechtsvoor ondanks het soms wat lange dubbelblok. Steeds meer mogelijkheden (gaten) werden gezien en het was gewoon een fijne sympathieke partij: 17-25 winst.

Jet zette de verdeling voort in het derde bedrijf, het bleef lekker ballen, inzichten groeiden nog steeds en deden zich lekker uitbetalen. Annemarieke Wijnands en Inge Bakker waren lekker op dreef op de hoofdaanval, Marjan en Debbie wisten met hun snelle rake klappen ook mooi te scoren via het midden, natuurlijk afgewisseld met leuke lobjes in het linksvoor gebied als er een hoog tweemansblok op het midden opdook. Tineke bleef ook lekker alert in de diagonale aanval en ook verdediging, geen bal raakte op rechtsmidden de vloer. Vooral het snelle spel bleek ook een mooie dienst te bewijzen, in de evaluatie onder de douche meldde de tegenstander dat dat toch wel een van de geduchte onderdelen van 't ‘Vinkeveense’ spel was. Wederom 17-25 winst. Zo. Lekker dan.

Setje vier. Daar ging de concentratie toch even een beetje de mist in.. Annike en Natalie (de echte Vinkeveners) waren beiden niet van de partij vanwege blessures maar zij hadden vast en zeker verschil gemaakt. Een paar passes vlogen verkeerd, wat te veel eigen service beurten werden cadeautjes voor Haarlem en in plaats van een snelle scorende aanval werd de bal vaak reddend over het net gespeeld met als gevolg dat opbouw aan de andere zijde niet moeilijk was en de lange rechtse geroutineerde dame flink in stelling gebracht kon worden. Meestal met punten, reactie snelheid en positie achterin was soms niet helemaal optimaal. Het bleef een achter de feiten aanlopen, steeds 1-2 puntjes achter en bij de 17 viel het stil in het Vinkeveense riet, ondanks wissel en time-outs: 25-17 verloren en 2-2!

Vijfde set dus. Alles was gezegd en gezien, het kwam er nu op aan de foutjes uit sluiten. Dat lukte aanvankelijk wel, met 6-8 achter was de spannende wissel van veld. Maar zorgvuldigheid verslapte in de race en met 15-10 werd de laatste set verloren. Er had meer in gezeten maar toch twee puntjes en in ieder geval weer een lekkere partij gespeeld. Volgende week vrijdag 3 februari volgt de volgende match in de Boei tegen de nummer 2 met een wat uitgedunde equipe. Maar natuurlijk is er graag veel publiek (dat rijmt bijna..)