Zaterdag 26 oktober stond een treffen met koploper Prima Donna D4 in Huizen op het programma. Na 2 winstpartijen en 2 verliespartijen draait de geroutineerde Rabobank dames 2 equipe weer lekker mee in de eerste klasse.

Jessica was verhinderd en Jet zou vanaf een vakantieadres in Duitsland later aanreizen. In een compacte zaal reeds aardig op stoom geraakt door het voorprogramma met ons D1 tegen de Prima Donna's D3, startten de 7 geelgroene dames de inloop. Tussen de 2 velden een stuk of 3 rijen met banken alias tassenstandplaats, alias tribune vol met fans, joelend met trommel en tamboerijn. Een volle vooral hete zaal met rondom de velden weinig beenruimte zeg maar.

Met inslaan was gezien dat de thuisformatie over krachtige jonge aanvallers beschikte met een snelle korte slag. Direct het eerste punt werd als zodanig gescoord: keihard en rechtstreeks op de vloer. Verder liet de Vinkeveense ploeg zich iets te veel door onverwachte rebounds via het blok verrassen en ook de service pass kon beter. Het zou een pittig potje worden. Maar als vaak bij een team vol met jonge talenten met lange kousen en paardenstaarten: lang niet alles werd binnen de 9x9 op de vloer gerost. Vaak was het ook een kwestie van de laag overvliegende spetters zien te ontduiken, die soms toch best wel vrij hoog en hard tegen de achtermuur knalden. En zoals het gezegde gaat: een geroutineerd team excelleert eerder in slim en afwisselend spel dan in macho repliek met hard-harder-hardst aanvallen. Via een achterstand van 7-3 werd ingelopen en met name Inge scoorde strak via een vette mep rechtdoor op de serveerplek. Ook Daan maakte zich op de diagonaal plek verdienstelijk door de buitenaanvaller steeds beter af te blokken en fijne puntjes te scoren. Goed bijgelopen, maar nét niet genoeg: 25-23 verlies.

In set 2 waren de kaasmeiden snel weer op dreef en had Atalante moeite om aan te haken. Inmiddels was Jet binnen en tussen tassen en tamboerijn aan het warmdraaien. Op 13-8 een time-out en kort daarna een dubbele tactische wissel op beide diagonalen: Sas en Jet erin, Daan en Mie eruit. En dat bracht verschil. De ploeg haalde de bal terug en scoorde wat punten bij. Via 22-19 kwam het tot 23-24 vóór. Toen weer zo’n harde laagvliegende snelle aanval van een Prima donna, onder de neus van de scheids nota bene, die keihard tegen de achtermuur knalde. 23-25 winst! Tenminste, dat dachten we. Maar de scheids gaf touché aan een van de blokkeerders Inge/Loeps en ondanks protest moesten de dames weer terug in stelling. Helaas werd de set met 27-25 verloren. En dus niet 1-1 gelijk maar 2-0 achter..

De Raboploeg was getergd en ging in de derde set goed uit de startblokken, mede aangemoedigd door de maatjes van D1 die nu ook aan het veld tussen tamboerijn en trommel waren komen staan om te supporten. Het ging van meet af aan gelijk op, er werd hard gewerkt. Tussenstanden: 12-11, 16-14, 16-17. Daan kwam terug op de buitenkant, een laatste time-out met peptalk van Jet op 23-23, maar echt nét tekort: 26-24 verlies. In de laatste set was het mooiste geweest en ging het snel naar 25-15. Een onverdiende 4-0 verlies van een lekkere strijd.

Leuk compliment van een joelende moeder van een van de kaasmeisjes: 'jullie zijn wel taai hoor!' Maar daar kopen we geen kaas voor. Wel in de kantine kaaslootjes gekocht en toch een troostprijs gekregen: een beach bal met echte handtekeningen van Nummerdor-Schuil en Keizer-Van Iersel en samen met de handtekeningen van de D2 dames straks een mooie wannabee voor de kerst tombola tafel op vrijdag 27 december. Vrijdag 1-11 thuis tegen de nummer twee.