Het was een mooie zomeravond op 9 april, alles had het in zich om een mooie avond te worden. Zoals afgesproken vertrok Atalante Dames 1 richting Amsterdam vanuit Vinkeveen.

We wisten wat voor vlees we in de kuip hadden, over vlees gesproken... nee daarover meer later. Albatros was de tegenstandster, zij stonden derde in de lijst, Atalante stond/staat zesde.

Aldus op weg naar Amsterdam, waar na de afslag gemist te hebben, toch via de middenweg (waar overigens een prima slagerij te vinden is) naar de sporthal. Het vinden van een parkeerplaats zonder wegsleepregeling was ook al moeizaam, maar uiteindelijk toch aangetreden in de sporthal.

Omdat het team ook deze avond afscheid nam van een zeer gewaardeerde speelster, werd er in de kantine eerst een receptie gehouden met hapjes en drankjes, (ik denk allemaal geregeld door diezelfde slagerij op de middenweg), hierbij werd een bos bloemen en een doos merci overhandigd aan Natalie als blijk van waardering voor haar inzet.

Na dit alles werd er gestart met de wedstrijd. De eerste set ging door nogal wat foutjes verloren. maar dit alles was gauw vergeten in set 2 en 3, daar manifesteerde dames één zich als een hecht team dat verdedigend en aanvallend hun mannetje (cq vrouwtje) stond.

Toen brak de vierde set aan, de dames hadden al ruim gehaald wat er nodig was om de zesde positie te behouden. Maar nu was de kans op een zege aanwezig. Na een juiste start werd er doorgewerkt tot een 23-23 stand. Na een taaie strijd werd de set door de tegenstander gewonnen met 30-28.

Toen brak de vijfde set aan, de geest was nog sterk, maar het vlees (niet die van de slagerij) was zwak. Helaas werd de laatste set verloren en zo werd er alsnog een verlies vastgesteld van 3-2.

Deze wedstrijd was de laatste van dit seizoen, het doel was 1 set te winnen om onze positie te verstevigen, We hebben het dubbele weten te behalen, dit geeft een goed gevoel.