De beklimming van D2
09 oktober 2014
Het dal was echt bereikt bij de laatste wedstrijd: Atalante D2 was het hoekje in gedreven. De grote vraag die al dagen boven het team hing: "Hoe komen wij uit het dal?" Zou het dan gebeuren tegen VCH? Gelukkig was daar een klimmuur. Dus hebben geoefend met omhoog klimmen. Het kan de goede dinsdag training zijn geweest, maar wellicht was het toch de klimmuur..
De start was wel wat aarzelend, maar lange tijd gelijk opgaand. De serve ging goed, er werd allert gereageerd op alle tactische ballen en lekker aangevallen. Wel had de Hoofddorpse formatie erg veel, dus taak was wel om gevarieerd aan te vallen. Dat ging goed totdat op het eind een sterke service beurt uit Hoofddorp Atalante de das om deed.
Dan de tweede set. De bergschoenen even goed strak aangetrokken. Het team voelde dat het er in zat. De dames uit Vinkecity hadden in de tweede set net een stukje extra. Er werd hard gestreden en ze lieten de opponent achter zich. Alleen in het zicht van de top haalde opponent ze bij. In een heftige eindstrijd, waarbij ook de scheids een punt maakte voor de thuisclub, was het wellicht de verontwaardiging die Atalante vleugels gaf en als 1e de vlag op de top kon zetten (26-28).
In de derde set wissels Marjan en Xuee erin en Malou en Inge op de bank voor vocaal geweld (de 7e man). Ze zeggen wel eens .. never change a winning team.. maar het ging als een trein. Weer lekkere aanvallen, met name Astrid had het licht had gezien, maar ook Annemarie -net terug van de zweepslag- ging als een speer. Maar eigenlijk was iedereen die set lekker bezig: ook Jannie schudde alle historie van zich af.
Of de beklimming dan ineens te zwaar is of het onwennige effect dat het te lekker gaat.. De vinger op de juiste plek leggen is nog moeilijk. Maar Atalante ging op het eind berg afwaards hoe hard Malou en Inge aan de kant ook schreeuwden en naar de top wezen. Het team miste de puntjes op de i en VCH greep dit moment met beide handen aan. Een dikke voorsprong werd uit handen gegeven..(25-22)
Na ferme woorden op naar de 4e set! De daling was absoluut omgebogen. Lekkere aanvallen van Loes, maar ook van Xuee die zichzelf verraste met haar spel op de diagonaal! Alle ballast was het dal in gegooid. Een DIKKE overwinning: 16-25!!
Het is altijd weer jammer dat je weer moet tossen. Het breekt "het moment" en had ook de flow er uitgehaald.. Atalante keek al heel snel tegen een grotere achterstand aan. Er werd nog wel hard teruggeknokt, maar het verschil was net iets te groot om de winst binnen te halen. Jammergenoeg weer verloren met 3-2 maar het eigen spel is er weer en zo moet je maar denken - er moet een uitdaging blijven voor trainer Erik! De klim is ingezet en het team ondersteunt elkaar wat duidelijk te zien is! Ondanks een verlies toch tevreden Annemarie haar verjaardag gevierd met een berg bittergarnituur!
Bron: Inge