Voor het derde damesteam van Atalante was het een leuke, mooie en gezellige competitie met een spannende apotheose. Helaas net geen kampioen, maar wat ontzettend tof dat er zoveel mensen op de tribune zaten en dat voor het derde damesteam. Een lekker Atalante avondje!

Eerst nog even terug naar de eerdere wedstrijden (daar verslagen wat uitbleven). Team 3 heeft de tweede helft solide gespeeld, bleven steeds 1 -2 punten voor op Smashing ondanks dat zij rots in de branding Nancy moesten missen i.v.m. een knieblessure (en geslaagde operatie).

Op 31 maart was subtopper AMVJ op bezoek. Dit keer geen last van gladheid of een koude zaal. Lekker ballen dus, ook Annemarie was van de partij met een nog ietwat blauwe vinger (hard aan het klussen). Natalie had een kleine ingreep gehad, dus was vanaf de bank mentaal aanwezig. Druifjes weer paraat voor de nodige suikers tijdens de wedstrijd. Atalante ging hierbij ook heel vooruitstrevend van start. Goede serviceseries, pass liep ook lekker waardoor Annemarie alle posities lekker kon bedienen. Iedereen heeft wel lekker wat puntjes meegepakt. Opstellingsfoutjes blijven wel een terugkerend item binnen het team. Ook dit keer weer, wat tot hilarische tranentrekkende momenten en andere nattigheid leidde. Maar de wedstrijd kon het hebben, overtuigend werden de eerste sets gewonnen. In de laatste set ging het kampioenschap wat meer tussen de oren zitten en bleef het spannend gelijk op gaan. Boven de 20 werd de knop omgezet en de set met 25-22 toch nog gewonnen. Teamfoto weer compleet met Natalie, die dit keer ook even in de zaal bleef. Mooi te zien daarna was dat Smashing een set had laten liggen en het verschil weer op 2 sets werd gezet.

Daarna op 4 april, een trainingsavond, de inhaalwedstrijd tegen de andere subtopper VC De Where 4. Leuk dat naast vaste supporter Ton ook een paar leden van andere teams nog even kwamen aanmoedigen. Ook deze partij weer een goede pot; het spel van deze Purmerendse dames ligt Atalante wel. Wel hadden ze het even op Mirjam gemunt. Zij speelt prettiger met bril, maar moest er een bal op dulden, een neuswond.. Hier was het alleen even spannend in set 2, maar ook hier boven de twintig even een tandjes bij gezet. Het werd een overtuigende 4-0. Hier moest op geproost worden in de Boei (meteen ook een teamfoto weer).

Atalante dus nog volop in de strijd om het kampioenschap met vrijdag 14 april middenmoter de Setfighters op het programma in Zaandam. Zonder Nancy, die net geopereerd was deze week aan haar knie, hopen dat het nu de goede kant op gaat, want volgend seizoen moet ze er weer staan!! Even voeten tellen..compleet; ondanks dat Mirjam nog onderweg was. Was een verdwaalde schoen. Deze partij liep stroef. De dames kwamen maar moeizaam in het spel. Het was meer werkvolleybal met wat onnodige foutjes. Ook het frequenter wisselen van coach Hettie bracht niet de flow, waar de dames de afgelopen wedstrijden in zaten. Wellicht speelde toch de kampioenswedstrijd al door de hoofden. De eerste drie sets gewonnen, maar niet heel overtuigend. De laatste set lukt het helaas niet om op het end een tandje bij te zetten en werd verloren. Dus was het verschil met Smashing teruggebracht naar slechts 1 set. Teamfoto bijna vergeten, dan maar in de kleedkamer, nu wel met Mirjam!

Dan de kampioenswedstrijd op 18 april. Wederom op een trainingsavond, gelukkig had dit keer Heren 1 vrij van trainen en konden de dames dat veld gebruiken. Dit was een van de vele verschoven wedstrijden, deze omdat Smashing uit Diemen eerder niet compleet was en Nancy altijd zo tof is om te zoeken naar oplossingen! En dan zoekt Annike mee naar oplossingen om de net geopereerde Nancy erbij te krijgen en verzorgt de rolstoel.

Bij aanvang was er flink wat spanning in het Vinkeveense spel, maar bij de jonge meiden van Smashing zaten nog veel meer zenuwen. Met goed serveerwerk lukte het de thuisdames de opbouw van de Diemense aanval te bemoeilijken. Monique zat lekker in het spel en wist met haar aanval veel punten te scoren. Ook Silvia in de diagonaal pakte lekker wat puntjes mee. Atalante hield het hoofd koel en het draaide als een malle, bijna alles lukte en flitsender en sterker dan anders. Een ruime 1e setwinst (25-12).

Set twee leek even dezelfde kant op te gaan, maar halverwege kwam de Diemense formatie steeds beter in het spel. Zij konden hun aanvalsters steeds beter in stelling brengen en wisten daarmee menig punt binnen te halen. Dit gaf hen veel zelfvertrouwen en de inhaalrace werd ingezet. Met een superspannende eindstrijd werd het 24-26 voor Diemen.

Ook het derde bedrijf was een gelijk opgaande strijd. Diemen had meer de power in de aanval, Atalante moest het meer hebben van geplaatste ballen. Het spel ging over en weer en wederom een hele spannende eindstrijd. Ook dit keer viel het muntje net naar de kant van Smashing: 23-25.

De twee nipt verloren sets gaven toch wel een deuk aan het spel van Atalante, vrij snel ontstond een aardige achterstand. Diemen was op stoom en domineerde. Slechts af en toe sloeg de thuisploeg terug maar het beste was er wel van af. De Vinkeveense formatie verloor ook deze set met 17-25 en dus de wedstrijd en dus het kampioenschap. Smashing was terecht de winnaar en zij werden door Atalante dan ook in de geel-groene bloemen gezet.

Het was een supermooie en gezellige avond met zoveel publiek en wat een mooie spandoeken en lekker getrommeld Anouk en de rest!! Een lekker Atalante avondje, niet op de vrijdag maar op een ongewone dinsdag en ook wat uitzonderlijk niet met een van de vlaggenschepen maar met het leuke en knoertgezellige derde damesteam! Dank voor alle aanmoedigingen!!
Mirjam had helaas een armblessure opgelopen in haar arm en was toch nog even met Silvia naar de huisartsenpost. Gelukkig niet ernstig, wel even rust houden.
Het team heeft nog wel even geproost op een mooi en vooral gezellig seizoen. Op naar het volgende seizoen!