Terugkijkend op een week van drukte en stress, was de vrijdagavond dan toch gekomen. Het begin van het weekend. Wat zou er mooier zijn om met een goed bevochten winst dit weekend in te gaan. De aanloop, de training was in mineur afgesloten. De vonk was er niet, en heren 2 kabbelde rustig de dinsdagavond uit. Maar terug naar de vrijdagavond. Bij de boei aangekomen, zijn er opeens stoplichten geplaatst. Tja zo kan je ook winnen, zorg dat je eigen team binnen is, stoplicht op rood, en dus winst. Ook het stoplicht werkte op een bepaalde manier, 3 auto's mochten er door, dan mocht er weer 1 auto van de andere kant. Een soort 3-1 dus..

Aankomst, zoals de hele week al achter de feiten te zijn aangelopen, nu ook weer te laat in de sporthal. Ik was gelukkig niet de laatste, maar zeker niet de eerste. Huizen wilde nu wel eens in Vinkeveen een feestje bouwen. Huizen had namelijk vorige wedstrijd in Huizen niets aan het toeval overgelaten om ons Heren 2 een geslaagde team building te bezorgen. Maar helaas, de bestelde band was niet gekomen, de shoarmatent was al dicht, niet een ideale situatie om Huizen te vertroetelen. Het enige wat heren 2 kon bieden was een spannende wedstrijd. Dat maar doen dus.

Eerste set. Het eerste wat opviel was dat de altijd warme reservespeler Oscar er niet was. Rick de Groot was weer helemaal goed, na de teambuildingsessie met de vele polsbewegingen om het glas te kantelen was zijn pols wonderbaarlijk hersteld.
Enniewee, start, lekker fanatiek, beide kanten ware goed bezig, de middenaanval bezorgde ons wat pijn, dus werd het lek van de vorige wedstrijd(en?) opgesteld, good old Ton Plomp. Ton kan als geen ander gaten dichtlopen en blokkeren. Zo ook nu. De rest is kort samen te vatten, rotzooi op Erik Verbruggen (dan gaat het goed). Balletje door het midden voor Bas, en Sven als veegploeg. In de eindfase komt de veegploeg in actie, die ervoor zorgt dat de rotzooi naar Erik kan. Stand 21-24, een "finest moment" breekt aan voor Heren 2 en op karakter wordt de set gepakt met 26-24 voor de Atalante mannen. Gelukkig was deze set niet zo spannend!

Tweede set. Het team toch maar iets anders samenstellen, de middenmannen op midden en de aanvallers op buiten. Als coach zie je de makkelijkste oplossingen pas later in. Dit liep, het vloog niet het sprintte niet, het liep. En er zijn maar twee momenten dat je loopt met volleybal: als je gewisseld wordt, en als je gaat serveren. Serveren ging goed dus er moet gewisseld worden. Weer: de dingen zijn soms zo simpel. Lengte in het team en scoren. Het team dat Heren 2 heet beleefde zijn "second finest moment" in de tweede set. 19-23 achter, en op dat moment komt het ware karakter weer boven van heren 2, niet denken het is gebeurt, maar doen. Set pakken met weer 26-24.

Na deze twee dreunen was de derde set aan de beurt. Huizen wankelt het veld in. Murw geslagen door het onophoudelijke sterke spel van de Atalante mannen. Deze set is het slaapliedje voor heren 2. De set wordt gepakt met 25-17, maar de winst was te makkelijk, 3-0 voor en nog één set te gaan. Tot 20-20 gaat het gelijk op, en dan, tja dan, lijkt het of er nog één klein beetje oud heren 2 boven komt. We gaan alles, maar dan ook alles prikken, En als er iets is waarin onze kracht niet ligt, juist, dan is dat prikken. Dus deze set gaat reddeloos verloren met 20-25. 3-1 gewonnen van Huizen die één plaats boven ons stond.

Dus net als de stoplichten 3 door/voor 1 tegen. Soms is het zo simpel. Zoals Einstein al zei:"Alles moet zo simpel mogelijk gemaakt worden, maar niet simpeler."