De zaterdag is niet de meest populaire wedstrijddag bij de dames van 2. Joke was er niet vanwege een 1000-jarig bestaan van een flink aantal Ruizemuizen, Inge kwam rechtstreeks van een bedrijventoernooi in Nijmegen, Marjan had die ochtend in sneltreinvaart een bijna complete inboedel aangeschaft voor haar nieuwe thuis en Petra kwam met hoogrode konen aangesjeest omdat ze in Kamerik even de tijd vergeten was en nog terug naar Mijdrecht moest skeeleren. Even na de afgesproken tijd waren 7 speelsters bij De Boei, aangevuld met supporter en mascotte Lot.


 
Wederom een spannende wedstrijd op het programma. Vorige week was D2 van de langdurige lelijke 10de plek gestegen naar de nummer 9 en deze zaterdagmiddag was een treffen met de directe opponent Forza D2 met slechts één puntje meer op nummer 8.

Met Loes Kuijper en Marjan Blenk op het midden, Natalie Jansen en Tineke van Oudenallen op de linksbuiten, spelverdeler Jet Feddema en diagonaal Annemarie Bakker op rechts begon de eerste set. Er werd geconcentreerd gespeeld. De punten bleven steeds dicht bij elkaar, de Vinkeveensen leken iets de overhand te hebben door al snel met veel afwisselingen in de aanval het Amersfoortse terrein te bestoken. Mooi verre ballen in de hoek, de ingehouden aanvalsslag op het midden en ook de tikjes over en naast het blok lukten veelvuldig. De aanvalskracht van Keistad was minder dan verwacht, maar ook in de eigen formatie kwamen ballen soms niet helemaal precies op de gewenste plek en zorgden voor punten bij de tegenstander. De set kabbelde voort zonder extreme acties of oververhitte rally’s. In de 20 stonden we met 21-20 achter en werd de eindsprint fanatiek. Het voordeel was aan Amersfoorste kant maar solide serveerde Marjan Blenk de eerste set uit: 24-26

Dat was een prettig begin, hoewel op het nippertje. In de tweede akte demarreerde Forza weg. Op 12-5 achter werd een time-out genomen en de kaarten uitgelegd. Solide spel, afwisselende aanvallen en goed serveren kreeg de aandacht. De Vinkeveense ploeg voegde de daad bij het woord en vooral de service beurten werden sterker. Met name Marjan Blenk zette een mooi rijtje neer. Een Forza buitenaanvalster zette de boel nog een enkele keer op stelten door mooie harde aanvallen af te vuren maar de gele verdediging reageerde geroutineerd, en met een waaier van 4 meiden achterin stond het schrap op de harde zeer diagonale slag. Dat alles zette zoden aan de dijk. De Oudenallen equipe kwam weer in de race en mooi aanvalswerk van Tineke van Oudenallen en Natalie Jansen zetten de puntjes op de i en het telbord. Ook door het midden werd mooi afgewisseld, lekkere spetters van Loes Kuijper en mooie tikjes van Marjan Blenk. 22-25.

Alweer niet superveel marge, maar gezien de inhaalrace toch mooi gedaan. Dan het derde bedrijf. Petra de Bruiin was nog altijd warm van haar verhitte skeelerpartij en rolde lekker de wedstrijd in met een mooie slag aan het net. Het bleek in deze set een soort van makkelijk te gaan, de Amersfoorstse dames waren wat bleu en nog maar weinig vuur werd aan de Vinkeveense schenen gelegd. Verschillende serveerrijtjes van met name Marjan Blenk en Loes Kuiper deed het telbord opbollen en vrij snel stond er de 16-25.

In de laatste set was het de omgekeerde wereld. De Vinkeveense dames waren op onverklaarbare wijze uit het lood geslagen en kwamen niet meer aan de praat. Van alles ging fout, serveerballen, passes, verdeling en aanvallen, de klik was weg. Irritatie over het slechte eigen presteren en spanning om de volgende bal dan toch wél goed te doen zorgden voor een neerwaartse spiraal waaruit de dames niet meer konden ontsnappen en met een zelfde 25-16 stond Atalante korte tijd later weer aan de meet. Beteutering alom natuurlijk, een 4-0 leek zo dichtbij en was uiteindelijk niet gelukt. Maar het totaalresultaat was enorm goed. Vier punten binnengehaald en alweer een plek gestegen naar de nummer 8!!

Volgende week spelen de dames in de Boei tegen de numero uno Lovoc uit Loenen.