A-side H2 was deze vrijdag 4 april uigenodigd in Amerfoort om te spelen tegen Wilhelmina H3. De aanloop naar de wedstrijd was al rommelig verlopen. Er waren bij het vertrek wonderlijke dingen voorgevallen. Om één ding te noemen: met twee auto's vertrekken en met drie auto's aankomen. Dat is toch zeer merkwaardig.



Zonder de twee grote team makers Oscar van Kouwen en Erik Verbruggen, gingen we op weg naar Amersfoort. Bas van de Lubbe was ook mee om vanaf de kant als interim coach de raderen soepel te houden. Ook Han Feddema was mee. Dit om toch de basis wat te verbreden.

Oke, op weg naar Amersfoort. Onderweg Bas Bouwknegt opgehaald bij de bekende bushalte. Door onnavolgbaar navigeerwerk van Rick de Groot (het is toch niet meer van deze tijd om met een kaart te navigeren) en door ingrijpen van de TonTon kwamen we toch op de plaats van bestemming aan. Sporthal Schuijlenburg, waar de sfeer van de jaren 70 erg goed geconserveerd is verwachtte ons al. De koffie werd naar binnen gewerkt en het omkleden kon plaatsvinden.

Tijdens dit omkleden werden er trainingsshirts uitgedeeld, dit om de professionalisering te verhogen van heren 2. Keurige zwarte shirts. Als coach doet dat wat met je, na een brok weggeslikt te hebben toch maar gaan inspelen. Tja als coach heb je het er dan ook voor over om als wisselspeler langs de kant te gaan staan.

DUS, met een goed gevulde bank (2 coaches) werd er aan de wedstrijd begonnen, tenminste Wilhelmina wel, heren 2 was even wat later uit de startblokken. En dus was de eerste set 25-13. Dat is om het netjes te zeggen minder goed. De tweede set breekt aan. Na de nodige aanwijzingen en aansporingen, breekt er een straaltje licht door in het spel van de Atalanters. Alleen is het licht nog niet sterk genoeg. 25-21.

Nu kan ik eerlijk toegeven, als coach was ik te einde raad. Bas, Coach 2, begon langzaam maar zeker aan te geven dat ik (ik?!?!) moest invallen. Het basisspel van Atalante was niet sterk te noemen op dit moment van de wedstrijd. Set 3 breekt aan, het licht wordt niet sterker, en heren 2 ziet ook deze set met 25-21 aan zich voorbij gaan. Nu zijn er heel veel krachttermen te bedenken die de situatie schetsen na deze set, maar geen een is geschikt om hier te noemen.

Minstens 1 set moest er toch te pakken zijn? Omdat er toch nog een coach op de bank zat werd ik (ik?!?!?) in het veld gezet. Deze set gaat van start, en opeens merk je dat het licht is doorgebroken. De pass ligt weer goed, de aanval is weer goed. De set up is altijd al goed geweest. En dus pakt heren twee de laatste set 19-25.

Er is nog heel veel over deze wedstrijd (en andere) gesproken in de kantine (mooie sfeer jaren 70 denk ik). Rond 1:00 was het toch tijd het Amersfoortse te verwisselen voor het Vinkeveense.

Deze avond heeft veel opgeleverd voor de toekomst. En misschien hebben we wel verloren omdat Rick de Groot maar één schoen bij zich had! Zou het zo simpel zijn? Volgende week tegen Voleem de nummer 1 van onze klasse. Heren 2 speelt thuis. Heren 2 belooft niet zonder slag of stoot de wedstrijd uit handen te geven.