Als coaches van Atalante JB1 bereiden wij elke wedstrijd zo zorgvuldig mogelijk voor. Zo ook voor de eerste wedstrijd van 2009 tegen Allides. De trainingsavond voor de wedstrijd nemen we de stand van zaken op betreffende de spelers. Hierdoor wisten we al vroegtijdig dat onze vrouwelijke spelers die week druk waren met een PTA (na enige navraag blijkt dit proefwerkweek te betekenen, zo weer wat geleerd). We moeten toch eens ophouden met al die afkortingen. Straks zegt iemand tegen mij: "Ik kan vanavond niet want A1SV". Wat bedoelt hij dan zie ik u denken. Let op, hier de betekenis: Atalante 1 speelt vanavond. We gaan terug naar de voorbereiding. Zonder de dames zijn we met zes gasten. Dat moet kunnen tegen Allides. Met alle bescheidenheid is Allides JB2 geen moeilijke tegenstander. Immers in de eerste helft van het seizoen hadden we die Haarlemmers gemakkelijk verslagen met 3-0.

Maandagavond klokslag 17.45 stond eenieder op het parkeerterrein klaar om de reis richting Spaarnehal in Haarlem te beginnen. Ofschoon Ricardo en ik al enige jaren coach zijn is deze sporthal voor ons onbekend terrein. Maar goed, gewapend met een Blauwpunt navigator en in de andere auto van Nico een Tom Tom kan er natuurlijk niks misgaan. Ik blijf het toch een fantastisch apparaat vinden die je geruisloos door Haarlem leidt. Allee de volgende rotonde naar links afslaan, allee de volgende rotonde rechtdoor rijden en als je toch een keer verkeerd gaat: Allee met toestemming van onze koning Phillipe omkeren indien mogelijk. U begrijpt het al in die Blaupunt van mij zit een Belgische voice-over. Zonder enige problemen, behoudens files en de hulp van de Tom Tom (je hebt toch als het erop aan komt de Nederlandse degelijkheid nodig) kwamen we veilig aan bij de eerdergenoemde sporthal.

Eenmaal in de sporthal gekomen sloeg het noodlot toe. Jasper vertoont griepverschijnselen. Dat is op zich niet zo erg, maar met de huidige verliefdheid die door zijn lichaam stormt kan het toch ten tijde van de wedstrijd vervelend worden. En dat was nog niet alles. Onze Yorick was nog veel zieker. Hij was zo wit dat je zou kunnen denken dat hij een uur in de Omo was gewassen. Daar zitten we nou met  voor ons gevoel een zorgvuldige voorbereiding. Maar dit was nog niet alles. We constateerden al snel dat de helft van de spelers van Allides van vorig jaar was ingeruild voor veel betere spelers van Spaarnestad. Navraag leerde ons al snel dat Allides van de kredietcrises nog geen last heeft en tijdens het kerstreces de transfermarkt is op gegaan. Als coaches keken we elkaar, gezien de omstandigheden, indringend aan met de uitdrukking: Dit kan wel eens een lastige wedstrijd worden.

De eerste set begon en gelukkig stonden we met zes gasten in het veld. Vier gezond, eentje brak en eentje ziek. Het begin ging uitstekend. Services foutloos (zeven aces) en in de rally’s pingpongen van de Haarlemmers en wij bleven rustig. Al snel stond het 4-15. En hoe staat het op dat moment met onze ziekenboeg? Eentje nog steeds brak (gelukkig dat blijft gelijk) en eentje nog witter dan een kwartier geleden. Uiteindelijk eindigde de set toch gemakkelijk in 11-25. 

De tweede set. We staan nog steeds met zes man, maar zo gemakkelijk als in de eerste set gaat het niet. Toch bereiken we op een gegeven moment een voorsprong van 10-15. Nico die achter ons op de tribune zit vraagt aan ons hoeveel staat het. Ricardo roept 15-10 voor. U zal wel denken wat heeft dit er mee te maken, maar dat ga ik u meteen verklaren. De volgende twee punten zijn weer voor ons en dan zou je denken dan is het 10-17. Volgens onze Haarlemmer was dat echter niet het geval. Het scorebord stond immers nog steeds op 10-15. Na enige opmerkingen, gekibbel etc. was hij dan uiteindelijk bereid om twee keer het bordje om te draaien (de man werkt waarschijnlijk bij de Fortisbank). Maar hoe staat het met die twee zieke spelers? Jasper wordt alsmaar brakker en Yorick zit in de fase van zullen we maar een plastic tas in de aanslag houden.

De derde set. Met enige overredingskracht staan we nog steeds met zes man en een lege plastic tas naast de bank. Bij de stand 14-8 kon het voor wat betreft Yorick niet meer langer. Dus met 5 man de wedstrijd hopelijk met goed gevolg uitspelen. Maar met 5 man lijkt het veld wel twee keer groter als met de gebruikelijke zes man. En dan nog het feit van een zeer brakke Jasper, kan je beter spreken van 4½ man. De voorsprong werd weggegeven tot 23-24. Nog 1 punt. Gelukkig waren de Allidessers zo sportief om een gemakkelijke bal in het net te spelen, zodat de verwachte 0-3 toch een feit was.

Al met al toch een goed begin van de tweede speelhelft en met een lekker gevoel gingen we, maar wel met een zieke Nico Ruizendaal (tijdens de wedstrijd opgelopen) terug richting Vinkeveen. De media heeft gelijk: de griepgolf is een feit.

Ricardo en Carl