De nummer 2 tegen de heren van 2
03 maart 2009
Donderdag was er weer een uitwedstrijd gepland door de NeVoBo. Een ieder die kon kwam naar deze wedstrijd, zelfs diegene die eerste gezegd hadden dat het moeilijk werd kwam.
Gelukkig werd de wedstrijd maar opgeschoven naar een later tijdstip. Zouden we officieel 21:15 beginnen. Ik denk dat we 22:15 eindelijk aan de wedstrijd konden beginnen. Tja wat kan je doen als vereniging, als één van de teamspelers nog aan het scheidsrechteren is. Daar is geen mouw aan te passen, ook is het natuurlijk onmogelijk een niet gebruikt veld in te zetten voor deze wedstrijd, dit alles is natuurlijk heel begrijpelijk.
Getergd werd er aan de tweede set begonnen, we waren weer helemaal het mannetje, en gingen dan ook weer mee met de tegenstander. Gezellig mee tot aan de 25, toen dachten we, het mag wel eens over zijn, en dus wonnen we deze met 27-25, een punt met een goud randje op de nummer twee gepakt. De derde set dachten wij toen nog een mogelijke opening, Sven viel goed aan, en voor de rest, was het zeker al na elven. En ook het midden viel goed aan. Als de midden aanval dan ook wel de set-up kon krijgen. Zoals al gemeld het was na elven, alleen kregen wij de stand niet verder dan elf. 11-25. De vierde set, Tja, als je in het veld staat, denk je nog dat er een goede activiteit heerst, maar volgens de mensen langs de kant zag deze set er niet uit. En dus verloren we deze ook met 15-25.
Een uitwedstrijd in Uithoorn, meer uit kan je het niet hebben. En SAS, de club van Uithoorn, tja je begint een wedstrijd normaal door elkaar een prettige wedstrijd te wensen, maar dat zat er al niet in, en als je dan daarna over iedereen wat te zeggen hebt, en de scheidsrechter wil "helpen" bij iedere beslissing... dan begrijp je waarom er zo een groot busstation is in Uithoorn. Iets positiefs over Uithoorn? De bus naar Vinkeveen denk ik. Toch een punt gepakt, en dat voelde goed.
Bron: Erik