Vrijdag, the day before, speelde de Oudenallen equipe tegen de nummer 4, Afas-LEOS DS 1. Annemarieke en Joke waren er niet, maar Marleen natuurlijk wel, alsook coach Robert. Het draait echt beter na 4 trainingen met D1, de reactie zit er beter in, het is alerter en feller. De eerste set begon met goede spirit, er werd flink gejuicht bij iedere punt en pep-ups waren er bij tegenpuntjes. Het liep gewoon lekker, niet geforceerd, maar blij, fanatiek en geconcentreerd. En jawel! Daar zetten we gelijk al de eerste set op ons boekje. Wat een pret zeg, 25-20.

Verder gingen we met het tweede bedrijf. Marleen en Tineke maakten vele punten aan het net en het was Inge die net als in de eerste set een zeer sterke service reeks neerzette. Daar moeten we toch ook veel aandacht aan blijven besteden, het kan maar zo het verschil maken: weer gewonnen met 26-24.

In de derde set kwam op een of andere manier de klad er in. Een paar foutjes van verschillende soort deden de sfeer drukken en het verschil op het telbord werd alsmaar groter. Jet werd halverwege ingezet en dat gaf weer wat nieuwe energie. Het team kwam goed terug maar het was net niet genoeg en met 22-25 ging de Oudenallen ploeg de bietenbrug op.

Dat was een domper. Eentje die bekend was en als eerder gebleken een grote hobbel om weer van terug te komen. De koppen gingen niet genoeg omhoog, er was onzekerheid, veel persoonlijke foutjes en de achterstand aan het begin van de set werd niet meer ingehaald, 18-25.

In de laatste set startte het team uit Leusden wederom voortvarend en ondanks de aanmoedigingen van het betrokken publiek lukte het niet: 9-15. Weer zo’n zo-dichtbij-en-het-zat-er-in-teleurstelling, maar we zijn blij met de 2 punten, en dat van de nummer 4! Het gaat echt steeds beter en we blijven positief, je kunt het niet vaak genoeg herhalen.. Zaterdag een treffen met de numero uno.