Wat is dat toch, als je als goed geoliede machine op weg bent naar een wedstrijd en bij de start loopt het mechanisme al vast? Zo was de start, of de aanloop naar deze wedstrijd tegen VCH heren 4 (de nummer 2) al vreemd. Joost is zoals we weten een man van de klok, kwam al te laat bij de eerste verzamelplek. Dit door wegversperringen en blokkades. Joost niet voor een gat te vangen bewoog hemel en aarde en buschauffeurs om in Hoofddorp te komen. Helaas kwam hij één set later dan de rest in de zaal. Bij de start ook al na het inspelen een bal verloren, mee namen we er vier, terug 3. Tot na de wedstrijd alles gecontroleerd, maar helaas weg is weg.


Dus bij de start hadden we al twee verliespunten: Joost en een bal. De start was, leek het, niet eens zo tragisch. We startten goed, alleen aan het einde lieten we het liggen. 25-15. Toch wel een beetje klop gekregen. Dan maar helemaal anders. Andere opstelling, het ging nog beter, alleen net te kort. 25-20.

Er moest toch minstens een set in zitten, we vochten goed, alleen leken de mannen van VCH net wat sterker. De derde set hadden we toch al veel verloren, dus wat hadden we nog meer te verliezen? Laten we het seizoen lekker ballend afsluiten dachten we zo. En zo werd er aan de derde set begonnen. Maar helaas ging deze ook aan ons voorbij. 25-19.

In de vierde set dachten we wat te winnen, want we hadden niets meer te verliezen. Helaas, we wisten niet dat we nog meer te verliezen hadden dan één set. We verloren de set 25-23, en we verloren Ton. Die sprong op de voet van een tegenstander, op zich gewoon domme pech, maar de gevolgen waren desastreus. Gelukkig hadden we iemand met EHBO in ons midden, die kreeg Ton gauw onder het water. Daarna een drukverband, maar de enkel was al dikker.

Zoals Bob Dylan al zei: "Wanneer je denkt dat je alles al verloren hebt, ontdek je dat er altijd nog meer is wat je kunt verliezen." Ton uitgeschakeld, team verloren, bal kwijt, Joost te laat. Tja, hoe kan je een seizoen qua wedstrijd méér in mineur eindigen? De heren van twee vochten als tijgers, op momenten zag het spel er goed uit. Toch blijft de passing een aandachtspunt, ook voor volgend seizoen. Toch met veel plezier de avond afgesloten. Alle auto bezettingen werden gewisseld, want Ton kon niet rijden. Maar het is waar, we hebben veel meer verloren dan de wedstrijd. Heren 2 is geëindigd op een mooie vijfde plek in de tweede klasse, met net een beter set gemiddelde dan de nummers 6 en 7.