Op de verjaardag van Annemarie speelde het derde damesteam van Atalante uit tegen SAS ‘70 D3 in Uithoorn. Nog goed in het geheugen was de opblaashal waar het team een minder schildersrijke herinneringen aan overgehouden had: naast een verliespartij ook blauwbekken en veel lawaai binnen in de hal alsook van buiten. We waren echt benieuwd naar de nieuwe Scheg! Het bleek een blanke sauna-look-alike-hal, waar drie dames meteen enthousiast van werden en een saunabad wilden nemen (...) Alle muren zijn voorzien van blank hout met ook nog het houten luchtje. Super mooi. In deze speciale kleedkamer hebben we even de tijd genomen om een teamplaatje te maken. Natuurlijk met Annemarie in de verjaardags-spotlight.

Dan de wedstrijd. Voor het eerst het hele team & coach aanwezig; Natalie was net teruggekeerd uit Polen. We waren dus met 10 spelers, maar de rug van Mo werkte niet echt mee en Nancy en Inge hebben ook zoiets maar dan met de knieën. Dus 7 en een beetje spelers goed inzetbaar. D2 had een week eerder overtuigend van SAS gewonnen, D3 hoopte dit ook.

Helaas was het niet echt een kleurrijke wedstrijd om veel over op te tekenen. Het groen-gele spel kwam niet vlekkeloos uit de verf in de strak blank houten hal. Set 1 en 2 verliepen moeizaam, Atalante won wel met duidelijke cijfers (16-25 en 15-25) maar de pit, de kleur en de trein waren heel ver te zoeken. Coach Hettie zat zich de kleurtjes groen-geel te storen en voelde zich genoodzaakt het team om te gooien in set 3. Dat gaf wel even een boost. Er kwam iets meer kleur in de wedstrijd. Er werd iets meer solide gespeeld (12-25). Maar eer ook aan de blauwe shirtjes die het Atalante moeilijk bleef maken. De laatste set was meer een formaliteit, met een lekkere service serie van Carin, maar vooral de bloedmooie rode kers op de (schrale) taart was toch wel de omloopbal van Annike, set-up gegeven door Mirjam, die zij met een lekkere power-jetzer hard op de grond wist te slaan (17-25). Een 0-4 winst.

Aansluitend had Nancy in het kader van de week van de scheids nog een super mooie attentie gemaakt voor de scheidsrechter, die prima gefloten had. Fluiten is een niet altijd benijdenswaardige job, we zijn blij dat er toch altijd weer vrijwilligers op die stoel gaan zitten! Een witte tas met een mooie zwarte tekst voor de scheids en een aardigheidje erin.

In de ‘houten’ kantine werd nog even de verjaardag van Annemarie gevierd met lekkere gekleurde mini taartjes. Al met al een super gezellig D3 avondje, dat is waarvoor wij golden oldies toch weer zijn gaan volleyballen!

Dan buiten in de donkere nachtelijke uren nog wel even zoeken naar de oplaadpaalplek te vinden waar Sil haar bolide had neergezet. Eenmaal in de auto was het verder zoeken naar het weggetje tussen de flats door naar de N201 (pittig voor Sil met dames in de auto die allemaal een andere richting wisten aan te geven). Uiteindelijk vond Sil de uitweg en via een sluipweggetje door Waverveen ging het terug naar Vinkeveen. Respect voor chauffeur Silvia die in de late uurtjes toch nog thuis gekomen is.

Carin en Annike willen graag de volgende wedstrijd wat meer kleur geven en zijn de ochtend erna in het zwart meteen de sportschool ingedoken. Dat belooft wat de volgende wedstrijd! Zagen wel aan de uitslag van D2 dat het een pittige pot zal worden tegen Martinus op vrijdag de 13e!