Op donderdagavond 17 november vertrok dames 3 richting Zandvoort voor een wedstrijd tegen Sporting/OSS, het team dat momenteel als laatste staat in de competitie. Helaas waren er wat afwezigen. Nancy was ziek, Inge wilde haar knieën nog even rust geven en Carin was druk met de kinderen, omdat manlief niet thuis was. Gelukkig bleek Lieke bereid om met ons mee te spelen. Superfijn want Monique kon ook alleen voorin nog maar meedraaien, dus waren we zelf maar met 6,5 speler.

De eerste set begonnen we wat slordig. De vloer van de hal was vrij licht, de lijnen van het volleybalveld waren wit en doordat er veel ruimte om het veld heen was hadden we wat moeite om te bepalen of een bal in of uit was. Dit kostte helaas wat puntjes. Dit werd opgelost door een van de wissels op de achterlijn mee te laten kijken. Ook de service liep niet lekker die 1e set. Hij ging te hard over de achterlijn, zijkant uit, kwam niet over het net of ging onder het net door. Gelukkig wonnen we de set met 19-25, maar er was nog wel wat werk aan de winkel.

De 2e set ging lekker. De service was weer als vanouds. Mirjam en Silvia scoorden er lekker mee. Ook Annike had een mooie servicebeurt en moest nog een snoekduik maken om een van haar keiharde knallers die in 1x terugkwam nog te pakken. Ook Joke ging niet onverdienstelijk naar de grond en moest daarna haar brace weer even goed vastmaken om verder te kunnen. Monique scoorde lekker wat puntjes op het midden. Al met al steady spel en met 15-25 ging de set naar Atalante.

De 3e set hadden we moeite om de service van de Zandvoortse dames onder controle te krijgen. Ook kregen de 2 middenspelers van Sporting/OSS steeds meer grip op de wedstrijd. Zij sloegen harde ballen waar we geen antwoord op hadden. Toen er uiteindelijk een prachtpass gegeven werd en een prachtsetup door Mie op de buitenkant, bleek er geen buitenspeler te staan om de bal erin te heien. Gelukkig kwam Natalie als een duveltje uit een doosje de bal toch nog over het net spelen. Waar vanaf de bank gedacht werd dat Natje te laat was, bleek ze gewoon nog achterspeler te zijn. Iets met per ongeluk wisselen van plek met Lieke en verkeerd doordraaien. In een time out van coach Hettie werd besloten maar gewoon door te gaan zoals het nu stond, ook al klopte dat niet helemaal. En alhoewel de scheidsrechter punctueel was in de gebaren en deze ook op zijn gemakje aangaf, had hij gelukkig niets in de gaten. Ondertussen waren we zelf toch van slag en kwamen we deze set flink achter te staan. De lange meiden uit Zandvoort scoorden goed en hadden een goed blok. Toch toonde Atalante veerkracht en kwam punt voor punt weer steeds dichterbij. Hettie was al door de time-outs heen, maar maakte nog even gebruik van de wissels. Zo viel het kwartje gelukkig toch onze kant uit en wonnen we de set nipt met 24-26.

De laatste set kwamen we meteen weer achter te staan, maar ook hier toonden de geroutineerde spelers van Atalante veerkracht en werd er goed gewerkt en geknokt. De harde ballen van de middenspeelsters kregen wij steeds meer onder controle. Ze werden deels geblokt en konden daardoor door het achterveld toch gepakt worden. Mie kon er telkens weer een setup van maken. Er werd goed aangevallen en slim gespeeld door Lieke en Mirjam. En Sil scoorde lekker op de diagonaal. Natalie had nog een mooie servicebeurt met hoge ballen achterin waar de tegenpartij flink moeite mee had en zo bouwden we weer wat voorsprong op. Annike kreeg nog een waarschuwing omdat ze te laat naar haar plek toe liep. Als het nog eens zou gebeuren kregen we een punt tegen. We lieten ons er dit keer niet van door de wijs brengen en trokken de set met 21-25 naar ons toe. In de kantine werden de kelen nog even gesmeerd voor een lied voor de eerder jarige Annike. Na een lekkere traktatie en met 5 punten op zak vertrokken we weer naar Vinkeveen.