Na bijna een maand stilstand met feestmaaltijden en oliebollen was er eindelijk weer een wedstrijd voor het derde damesteam. Deze keer duidelijk even inkomen, wellicht door het vele voedsel, maar het team mist eigenijk na zo’n lange periode, als alleen spelend team, soms ook wel een training...
Het was extra wennen doordat het team dit keer een soort ‘samengesteld gezin’ was, met wel 5 afwezigen door Amstel live en blessures en daarnaast was Mirjam met een onwillige knie ook maar half inzetbaar. Gelukkig konden we gebruik maken van het ‘andere gezin’ in de vorm van Tineke en
Marjan. Alsook ‘oud gezinslid’ Malou die wel weer een keer mee wilde spelen. 

Hoewel de banden binnen de gezinnen goed zijn is het even wennen aan een aangepaste opstelling. In de thuiswedstrijd was nog mooi gewonnen van deze opponent, maar in deze uitwedstrijd stond een nieuw fris team tegenover Atalante.
Met lekker spelende Marjan en Malou in de gelederen begon Atalante de wedstrijd. Het ging zeker niet verkeerd, goede serve, mooie aanvallen, maar het groengele team miste over het geheel net de finishing touch. En daar was deze tegenstander in deze opstelling te goed voor om daarmee de winst binnen te halen. Een paar speelsters bij de opponent haalden echt bijna alles van de grond en aanvallend wisten zij Atalante onder druk te zetten. Naarmate de set vorderde nam de Haarlemse formatie steeds meer afstand. De wissels en time outs van coach Hettie ten spijt ging de set met 25-
17 naar Spaarnestad.

De tweede set was eigenlijk een kopie van de eerste. Een hard werkend Atalante, maar net niet afmakend genoeg, 25-18.

De eerste verliespartij dit seizoen dreigde? Maar dames 3 is een fanatiek strijdend team die zich zeker niet zomaar gewonnen geeft en zij zette een tandje bij.
Het team had de opdracht meer het achterveld te bestoken. Je zag dat de Haarlemse formatie hier moeite mee had en er kwamen daarmee ook barstjes in hun spel. De pass en setups verliepen steeds beter waardoor Atalante aanvallend de druk op kon voeren. Lekker geplaatste aanvallen van Nancy, achter in de hoeken ofwel ingehouden in het middengat.
Tineke die op het midden ook puike jetsers gaf richting het achterveld, andere midden Joke met slim contra geslagen ballen. De altijd fanatieke Mirjam die haar blessure helemaal vergat en alles van de grond haalde en het achterveld van de opponent goed bestookte. Ook Silvia met haar mooie aanval op rechtdoor en Mie met een tweede bal eroverheen in het
middengat. Het scoorde nagenoeg allemaal. Hier was de Haarlemse formatie niet tegen op
gewassen. Met 15-25 won Atalante het derde bedrijf.

En de trein ging door! Dit smaakte naar meer, naast ook de lekkere druifjes en dit keer marsmellows; de zoute rijen waren ivm conflict tussen Jumbo en Haribo niet in de schappen.
De barstjes bij Spaarne werden diepere scheuren, zij maakte meer slordige fouten terwijl Atalante goed op dreef was met de serve en naast de focus op het achterveld bleef verder doorgaan met goede pass , aanval of een tactische geplaatste tweede bal. Deze set werd nog iets ruimer met 13-25
gewonnen.

Dan de beslissende laatste set. De Haarlemse formatie leek zich weer op te laden. In het begin ging het gelijk op. Maar de Vinkeveense dames wilden dit niet meer weggeven en streden volop voor de punten. Silvia dwong daarbij ook het geluk ook af met een paar ‘mazzel’punten. Dit gaf Atalante vleugels en wist met 9-15 ook de laatste set en dus de lange wedstrijd – was inmiddels half 12 - te winnen!

In de gezellige Yvonne van Gennip hal nog even met het hele gezin voldaan geproost , met een hapje, op de mooie overwinning! Waarbij we op afstand ook nog even mee konden kijken naar de gezellige filmpjes van de andere gezinsleden bij Amstel live!