Vrijdag 14 November stond de hele dag in het teken van voorbereiding op de wedstrijd tegen VCH H4. Omdat vorige wedstrijden heren 2 in het begin van de eerste set niet goed uit de startblokken kwam, werd er besloten om de warming up vrijdag via de mail al op te starten. Met deze mail werd al gesproken om de eerste set meteen warm te beginnen, en niet direct op een vette achterstand te komen. Tweede troef van deze avond was dat de lang verwachtte coach (uit Gran Canaria) eindelijk ter plaatse (señor Lubbe) was.

De start zat er al goed in, en zoals het al veel wedstrijden was, vooral in teamspirit. Alles samen: samen warming up, samen de rondjes lopen, samen de vloer op. En dus werd er warm aan de wedstrijd begonnen.
Het resultaat van de eerste set mocht er nog niet wezen, net verloren 21-25.

De tweede set volgde, en de Rabobank ploeg moest gewoon het hoofd koel houden, alles doen wat je moet doen in je eigen gebied, dat was de afspraak. Dit werkte, na een lange strijd werd de set met winst afgesloten 25-23. Dit rook naar meer, de sfeer was weer goed, iedereen heeft alles voor elkaar over.

De derde set start en iedereen moet weer even weten dat we ook deze set moeten en willen winnen. De strijd is heftig en VCH strijd mee, maar net als in de eerste set, ook deze verloren met 21-25. 2-1 achter, de angst slaat toe, gaat dit weer zo een onverdiende 1-3 verliespartij worden? Ergens kruipt dit gevoel naar binnen. Al vroeg in de wedstrijd worden de time-outs opgebruikt, om de mannen van de Rabobank ploeg te laten doorzetten, en niet te laten doorslaan in een overdreven alles voor iedereen wegpakken. Op de stand van 23-24 is het doorbijten. Rein vliegt het scheidingsnet in om een bal te redden, Sven (hoe weet niemand) krijgt die bal er weer overheen. Rein mag niet terug, die zit gewoon vast in het net. Maar Heren 2 vist niet achter het net, en wint deze set met 26-24.

Een vijfde set is verdiend, eindelijk een vijfde set. De kreet van de coach was Vamos, en dus gingen we, op een of andere manier wisten we VCH zo te imponeren, dat we deze set geen moment in gevaar kwamen. 5-1 uitlopen, wordt weer opgetrokken tot 5-5, maar de eindstand is duidelijk genoeg, 15-8. De winst is binnen, ganamos!

We zijn de positieve weg ingeslagen, de samenwerking binnen het team met elkaar gaat eindelijk zijn vruchten afwerpen. De zesde set aan de bar was weer gezellig. Na de nodige witte wijntjes ... huh.... witte wijn? Tja de heren kregen nog een lesje etiquette van dames 4, je drinkt geen bier maar je gaat wat witte wijn nuttigen na een overwinning. Heren 2 zou heren 2 niet zijn om daarna gewoon wat bier en een vette hap naar binnen te slaan, maar heren 2 kennende blijft zo een les wel hangen. Wie weet zitten we over een paar wedstrijden allemaaal aan de Witte (zoete) wijn. Zoet van de overwinning.

Rocketman