We hadden de twee voorlaatste wedstrijden héérlijk gespeeld, gewonnen met 1-3 van de nummer 5 en daarna net aan verloren met 2-3 van de nummer 4. Afgelopen dinsdag volgde een lekkere teamtraining op maat gemaakt door Sjaak, in een stille Boei omdat een groot deel van de club zat te genieten bij de Champions League wedstrijd in Amstelveen. Die vrijdag moesten we (als enige Atalanteteam) uit tegen de nummer 10 Oberon, waar we de eerste wedstrijd van gewonnen hadden. Grote kansen dus om als nummer 11 punten binnen te halen..



We waren met de voltallige negen. Inge niet spelend maar als coach, haar arm is nog niet hersteld. We pepten ons zelf op met voorgaande alinea en hadden er zin aan. Punten pakken! Juist nu was het zo haalbaar en zo dicht bij. De eerste set startte echter zeer geforceerd. In woorden en schreeuwen moedigden we elkaar wel aan maar het was een stijve onwennige, alsof niet warmgespeelde, start. Veel foutjes werden gemaakt, het was weinig secuur, de pass lag niet mooi. En konden we hier anders wel flexibel mee omgaan, nu was die souplesse of flexibiliteit er niet. De hele set liepen we achter Oberon aan die lekker in haar spel kwam met de aanvallen van de zeer lange dames en ook de frequent scorende diagonale aanvallers op rechts. Met 25-16 ging de set naar Weesp. 

Toch wel beteuterd over deze dip begonnen we aan set 2, onszelf manend toch wat relaxter te spelen. De inzet was er wel, de patronen kwamen er iets beter in, maar de spirit van zo kort geleden bleef uit. Er waren nog te veel persoonlijke foutjes die het telbord aan Oberon kant deed opbollen: 25-20.

In de derde set kwamen frisse spelers Jet en Petra in het veld. Petra op het midden, normaal staat ze op de buitenkant. En dat ging niet onverdienstelijk. sterker nog, het ging super lekker. Zowel blokkerend als aanvallend stond ze erg sterk haar middenmannetje en ook achterin was ze alert. Er werd hard gewerkt en soms werkt dat. Het bleef spannend tot het eind en we konden de set zelfs pakken! 22-25.

Hehe.. Was dit dan het omslagpunt? Op het zelfde tempo gingen we voort. Oberon zette ook alles op alles en was er net zo op gebrand om hun gat onderaan in de poule te redden. De aanvallen van die lange meiden bleven goed scoren, maar ook de twee kleinere buitenaanvallers waren pittig en vaak erg mooi (direct scorend) diagonaal. We redden het uiteindelijk niet, met 25-18 verloren.

Ondanks dit dipje blijven we vooruit kijken, vrijdag alweer nieuwe kansen in een overvolle (?) Boei! Sjaak en D1, binnenkort willen we graag weer een afspraak maken, dinsdag 03-02 bv? 
(Quote: "Sports should always be fun." Charles Mann).